പ്രണയമാണ്
( കവിത : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ )
നിലവിളക്കിൻ തിരി
ഉതിരുന്ന നിൻപ്രഭ
മുഖകാന്തിയെന്നിൽ
തെളിഞ്ഞുനിൽപ്പൂ .
നിശ മരിക്കുന്നില്ല
വിരഹിണിയല്ല നീ
പ്രണയമെന്നുള്ളിൽ
നിന്നോടാണ് .
പരിഭമില്ല , ഞാൻ
പറയുകയില്ലയെൻ
കരൾ പിടയ്ക്കുന്നൊരാ
പ്രണയ വാക്ക് .
അറിയാത്ത മുഖമുള്ള
അഭിനയ പ്രതിഭ ഞാൻ
ആ വാക്ക് ചൊല്ലുവാൻ
ആളുമല്ല .
വിധിവരുമാദിനം
വന്നെത്തുമെന്നുടെ
വഴിവെട്ടി നിന്നെ
ഞാൻ ആനയിക്കും .
കരളു കവിഞ്ഞൊരെൻ
പ്രണയമൊഴുക്കി നിൻ
കരളുനിറച്ചു ഞാൻ
പ്രണയമാകും .
എൻ്റെ ഭയം
കവിത ( സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ )
മാട് ചവച്ചിറക്കും
വീണ്ടും തിന്നും
ആള് അയവെട്ടുമോ
കേളൻ ചിരിച്ചുവെന്നാൽ
പോഷകൻമാർ
പാഷാണവുംകഴിക്കും
ആളുകളേറെയുണ്ട്
വിഡ്ഢിപ്പെട്ടി
കീറി നീറി ചിലയ്ക്കും .
നാവ് നീളെപറഞ്ഞാൽ
മാളോർക്കെന്ത്
നാല് നാളിൽ മറക്കും .
ആതുര വേളയിലും
ആനന്ദിക്കും
ആർത്തിപിടിച്ചകൂട്ടം
കാണുന്ന കണ്ണുകളിൽ
നാളെയല്ല .ഇന്നിൻ്റെ
ഭീതിയാണ് .
വീട് കരഞ്ഞുപോയാൽ
പിന്നെ പിന്നെ
നാട് കരിഞ്ഞു പോകും .
നാടേ കരിഞ്ഞുപോയി
പിന്നെയെന്ത് രാജനും
രാജവാക്കും .
എൻ്റെ അക്ഷരങ്ങൾ
( കവിത : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ )
കാലമൊരു കാപട്യ
ചിരി വരച്ചു .
ഉലയുന്ന വീടിനോ
തീ പിടിച്ചു .
നോവുകൾ വേവുന്ന
ഓർമ്മയുടെ മരുഭൂമി
അക്ഷരം തന്നുപോയി
ഞാൻ വിളമ്പും
അക്ഷരത്തുള്ളിയാൽ
അമ്മാനമാടുന്ന
അരയർക്കുനൽകുവാൻ
ഞാൻ ചരിച്ചു .
കടലുകാണാൻ വന്ന
ഇടയൻ്റെ കൗതുകം
കടലു കൊള്ളാമടോ
മീൻപിടിക്കാം .
അക്ഷര മുത്തുകൾ
ഏറെ പണിപ്പെട്ട്
അർത്ഥത്തിലാക്കി
ഞാൻ അരയനായി .
സ്രാവുകൾ വാളകൾ
അറിയാത്ത മീനുകൾ
വലപൊട്ടി അരയന്നു
ക്ഷീണമായി .
അക്ഷരി വരും .
വാക്കുണ്ട് ,വലകെട്ടും
വക്രതയല്ലഞാൻ
തളരില്ല ഞാൻ
അതിഥി
കവിത : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ
നാടുകാണാൻ വന്നു വേനൽ
നാട് നീങ്ങി പോണു മാളോർ
നാണമില്ലന്നോത്ത് കേട്ട്
മാരിയെങ്ങോ പോയതാണ് .
മാരി വേണം ,വേനൽ വേണം
വന്നു പോകാൻ ഊരു വേണം .
വന്നുനിന്നാൽ ഓർമ്മ വേണം
വിരുന്നുകാരേ പോയിടേണം .
മുഖങ്ങൾ
(കവിത : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ )
നിഴലുള്ള വഴിയേ
നടക്കാതെ പോകാം
നിഴലും ചതിക്കും
നരനാണ് ഞാനും
നിറമെന്നു ചൊല്ലി
വാഴ്ത്തുന്നുമാളോർ
പലനിറം പേറുന്ന
കണ്ണുള്ള മാളോർ
കവിതയിലും ഒരുവരി
പറയാതെ വയ്യ
കള്ളങ്ങളാണ് നാം
കാണുന്നതെല്ലാം .
അവനെ ചതുപ്പു
ഞാൻ എന്നെ ചതിപ്പൂ
വീടും ചതിപ്പൂ .
നാടും ചതിപ്പൂ
പാതകൾ
(കവിത : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ )
നേരമില്ലാത്തതാ
എൻ്റെ നേരം
കാരണം ചൊല്ലുവാൻ
ഒന്നുമില്ല
കാടാണ് ,മുള്ളുണ്ട്
പഥിതനായി ഏകനായ്
കാത് കേൾക്കും വഴി
പോകുന്നു ഞാൻ .
കൂക്കുവിളി വന്നെൻ്റെ
കാതിൽ മുഴങ്ങി .
നിറമുള്ള സന്ധ്യ
ഇതളറ്റു വീണു .
ഇരുളോ ഭയം ചൊല്ലി
ഇടവഴിമറച്ചു .
കടലാണ് കാട്
കണ്ണാണ് കാത് .
മിന്നാമിനുങ്ങുകൾ
കൂട്ടമായെത്തി .
മിന്നിത്തിളങ്ങിയെൻ
മുള്ളുള്ള പാത .
കണ്ണൂ തിരുമി ഞാൻ
നോക്കുന്ന നേരം
കണ്ടുമിഴിച്ചു പോയ്
ആയിരം പാത .
ആകെ വശംകെട്ട്
കാതുകൂർപ്പിച്ചു .
കാതതോ ചൊല്ലി
നേരുള്ള പാത .
ഞാൻ , എൻ്റെ
കവിത : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ
കാലങ്ങളെന്നെ
തരം തിരിച്ചു .
കായലുകൊണ്ടു
വളഞ്ഞുവെച്ചു .
നാൽപ്പതിലെത്തി
തിരിഞ്ഞുനോക്കി .
ജീവിച്ചിരുന്നു
ഞാൻ കാലുകെട്ടി .
എന്നോടെനിക്കുള്ള
പ്രണയമെന്നെ
കെട്ടിവരിഞ്ഞിന്നു
മുത്തമിട്ടു .
കെട്ടുപൊട്ടിച്ചു
പറന്നുപോകാൻ
ഉള്ളുപിടഞ്ഞിന്നു
വീർപ്പുമുട്ടി .
വിധിയെന്നെവടുകൻ
വളഞ്ഞുനോക്കി .
വടുകനെ നോക്കാതെ
ഞാൻ നടന്നു .
ഉള്ളു കവിഞ്ഞു
പ്രണയമാണ് .
കായൽ കടന്നിന്ന്
പോയിടേണം .
അറിയില്ല
നീന്തലെനിക്കെങ്കിലും
ആഴത്തിലേക്കു
ഞാനെടുത്തുചാടി .
ഞാൻ മതി
എൻ്റെ പ്രണയം മതി
ഒരുനൊടിയാകിലും
അത് സുന്ദരം .
വ്യാപിയുടെ വായ്പ്പ
കവിത : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ
നേർച്ചകളൊരുപാട്
ചെയ്യ്തുതീർക്കാനുണ്ട് .
വാക്കുപറഞ്ഞുഞാൻ
കാത്തിരിപ്പൂ .
കാര്യം നടന്നാലുമില്ലെങ്കിലും
കടം , കതിരോൻ്റെ മുന്നിലാ...
ഓർമ്മവേണം .
വാമമിടർച്ചയോടോതുന്നു
പരിഭവം .
കതിരവൻമാരിന്നെവിടയാണോ ?
തരിശുപോൽ ജീവിതം
മഴയും വരുന്നില്ല
പതിയാണ് പരിഭവം
കേട്ടുതീർക്കാം .
തോഷകനായിടാം ,
നേർച്ചനടത്തിടാം
ഭവതിക്കുമനശാന്തി
വീണുകിട്ടും.
കൂട്ടത്തിലെന്നുടെ
വാശിനടന്നിടും
ഭഗവാനിനിയെൻ
കടക്കാരനാ ...
സോദരൻ
കവിത ( സജീവ് കുമാർ ശശിധരൻ )
നല്ലതെന്ന് ചൊല്ലുന്നതൊക്കയും
നല്ലതാർക്കെന്ന ചിന്തയുണ്ടാവണം .
കണ്ടു നിൽപ്പതു കൊടികളെങ്കിലോ
കോടിയാളിലും ചിന്തയും കോടിയിൽ .
എൻ്റെ ചിന്തയിൽ എന്തിന്നുചേരുന്നു .
നിൻ്റെ ജല്പനം ,ഞാനെന്തു കേൾപ്പേണ്ടു .
ഞാനുമില്ലയെൻ ജല്പനമോതുവാൻ
ചേർന്ന് പോയിടാം സോദരരായിടാം .
അപ്പൻ
ചെറുകഥ : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ
രാവിലെ പത്രം വന്നു . നോക്കി , പതിവുപോലെ തന്നെ ,ഒന്നുമില്ല , എല്ലാ വാർത്തകളും പഴയപോലെ , പഴയ വാർത്തകൾക്ക് പുതിയ ഉടുപ്പിട്ട് വന്നിരിക്കുന്നു അത്ര തന്നെ , എങ്കിലും ഒന്നുകൂടി മുഴുവൻ നോക്കി . ഇനി ഉച്ചക്ക് ഒന്നുകൂടി നോക്കണം , വൈകിട്ടും പിന്നെ രാത്രി വീണ്ടും മുഴുവൻ വായിക്കണം . കൊടുത്ത കാശ് മുതലാവണ്ടേ , ഇരുട്ടി വെളുത്താൽ ആയുസ്സറ്റുപോകുന്ന അപൂർവ്വ ജീവികളിൽ ഒന്നാണ് . രാത്രിയിൽ അയാൾ ഒന്നുകൂടി അതിൽ ഊളിയിട്ടു . തന്നെക്കുറിച്ചുള്ള എന്തെങ്കിലും ; ഒരു ചെറിയ കോളം വാർത്തയെങ്കിലും , അല്ലെങ്കിൽ ഒരു വരിയെങ്കിലും , താനും ഒരു എഴുത്തുകാരനല്ലേ ? സ്വന്തം പേരിൽ എഴുതിയാൽ മതിയായിരുന്നു . ഒന്നുമില്ലേൽ നാട്ടുകാരെങ്കിലും മനസ്സിലാക്കിയേനെ താനൊരു എഴുത്തുകാരനാണെന്ന് . ഇതിപ്പോ ആർക്കുമറിയില്ല . ആ ചിലപ്പോൾ നാളെയുണ്ടാവും . അയാൾ സമാധാനത്തോടെ അന്ന് കണ്ണടച്ചു . രാവിലെ പത്രം വന്നു . ആദ്യ പേജിൽ വലിയ അക്ഷരത്തിൽ ' ഈ വർഷത്തെ മികച്ച കൃതിക്കുള്ള അവാർഡ് " അപ്പന് " അയാൾ അതും വായിച്ചു , പിന്നെ ബാക്കി എല്ലാ പേജും വായിച്ചു തീർത്തു . ഇനി ഉച്ചക്ക് , പിന്നെ വൈകിട്ട് അവസാനം രാത്രി ഒരിക്കൽ കൂടി . അയാൾ അതോർത്ത് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് പോയി . പിറ്റേന്ന് രാവിലെ പത്രം വന്നു . പിന്നെയും രാവിലകളിൽ പത്രം വന്നു . അയാളുടെ വീടിന് മുന്നിൽ അത് കുമിഞ്ഞു കൂടി . പിന്നെ പിന്നെ ആ വീട്ടിൽ ദുർഗന്ധം നിറഞ്ഞു . അയാളൊരുദുർഗന്ധമായി തീർന്നിരിക്കുന്നു . അപ്പൻ വിടവാങ്ങി . ആദ്യത്തേതും അവസാനത്തേതുമായ കൃതി പൊലിഞ്ഞുപോയ ഭാര്യക്കും പിന്നെ നാട്ടുകാർക്കും സമർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് . കൃതിയുടെ അവസാന താളുകളെ പുനർജീവിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് തൻ്റെ ആത്മകഥയ്ക്ക് വിരാമമിട്ടുകൊണ്ട്.
ഹൃദയം തരട്ടെ
സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ
നിറമുള്ള ജീവിത
തളികയെറിഞ്ഞിട്ടു പോയിനമ്മൾ
കടലുകാണേണം .
കടലുകാണേണം ,കടൽത്തിരയിൽ
ആര്‍ദ്രമാം നുരയിലലിയേണം .
മരണം വരട്ടെ .
മരണം വരട്ടെയെന്നൊരുമിച്ചു ചൊല്ലുവാൻ
കൈകൾ കോർക്കേണം .
ഹൃദയം തരട്ടെ.
ഇല്ല , ആളില്ല , തീരദൂരത്തിൽ
മുന്തിരിച്ചാറുപോൽ പതയും നുര .
മതിയെന്ന് ചൊല്ലിയെൻ കൈയ്യുംപിടിച്ചവൾ
ചുരുളുന്ന നുരയിൽ ചുരുണ്ടു ചേർന്നു .
എൻ്റെ മരണം വരുന്നതും ഞാനറിഞ്ഞു .
എൻ്റെ ഹൃദയം നിലപ്പതും ഞാനറിഞ്ഞു .
ഹൃദയമെന്നോതിയോൾ കൈകൾ
ഇറുത്തുകൊണ്ടകലേക്ക് നീന്തുന്ന കാഴ്ച്ച കണ്ടു .
എൻ്റെ ഹൃദയം നിലപ്പതും ഞാനറിഞ്ഞു .
എൻ്റെ പ്രണയം ചതിച്ചതും ഞാനറിഞ്ഞു .
കവിയുടെ മരണം
സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ
കവിതയെഴുതുന്നകരളിന് വേദന
വിഷയം ഒരു തരിയുംവരുന്നതില്ല .
ചന്ദ്രികയില്ല പ്രണയമില്ല
പരിണയകഥകളൊന്നുമില്ല .
ജനവാതിലപ്പുറം മതിലുകാണാം
മതിൽകെട്ടിനപ്പുറം എന്ത് കാണാൻ ?.
വിഷയം ഒരു തരിയും വരുന്നില്ലടോ .
മതിൽകെട്ടിനിപ്പുറം ഞാനെന്ത് കാണാൻ ?.
വാതിൽപടിയിലാരക്കയോ
ഏന്തി വലിഞ്ഞു നോക്കിടുമ്പോൾ
വെള്ളയുടുപ്പുകൾ ഓടിടുന്നു .
വെള്ളിവെളിച്ചത്തിൽ പോകുമോ ഞാൻ .
ഒരു കവിത കൂടിയെഴുതണം ഹേ ..
ഞാനെന്ന വിഷയം വീണുകിട്ടി .
ആരാനും ഒരുമാത്ര ചേർന്നുനിൽക്കൂ
കോറുവാൻ വയ്യ ഞാൻ ചൊല്ലിത്തെരാം .
പേരെൻ്റെ ചേർക്കേണ്ട ഒന്ന് കേൾക്കൂ .
അവസാന ഗർഭം പെറ്റോട്ടെ ഞാൻ .
ആരാനും ഒരുമാത്ര ചേർന്നുനിൽക്കൂ
കോറുവാൻ വയ്യ ഞാൻ ചൊല്ലിത്തെരാം .
തലവഴി ആരോ തൂവെള്ളമൂടി
ചൊല്ലിയതോ ആരും കേട്ടതില്ല .
ആ ചൊല്ല് മെല്ലെ പറന്നുപൊങ്ങി
കവിയേയും കൊണ്ട് പറന്നുപോയി .
ഒഴുക്ക്
സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ
നാവു പിഴച്ചുപോയാൽ
കാലങ്ങളാ നോവ് നിനച്ചിരിക്കും
നീളുന്ന മൺവഴിയിൽ
മഴവന്നാൽ ആകെ നനഞ്ഞിരിക്കും
വീടുകരഞ്ഞിരുന്നാൽ
നാടിനെന്ത് , നാട് നടന്നു പോകും .
നീയും മടിച്ചിരുന്നാൽ
നിന്നെ വിട്ട് ഞാനും കടന്നുപോകും .
കുഞ്ഞു കവിതകൾ
സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ
01 . വെമ്പൽ
തിരയെ
പുണരുവാൻ വെമ്പി
കര തിരയോട് ചൊല്ലി
പ്രണയമെന്ന് .
ഉള്ളിൽ ചിരിപൊട്ടി
അവളുചൊല്ലി
ഞാനിന്ന് പുൽകട്ടെ
പ്രണയമാണ് .
02. കൊടുക്കൽ വാങ്ങൽ
അവളൊരു സ്വർണ്ണമായി
മാറിയപ്പോൾ
അവരത് വിറ്റിട്ട്
വേലി തീർത്തു .
വീട്ടിലെ സ്വർണ്ണം
മറിച്ചുനൽകി .
മറ്റൊരാൾ അതുവിറ്റ്
വേലി തീർത്തു .
03. കറുപ്പ്
കറുത്ത കോട്ടിട്ട
രാക്ഷസ രാജാവ്
ചട്ടങ്ങൾ കൊണ്ടിന്ന്
കൊഞ്ഞനം കുത്തുന്നു .
വിധി അത്
ചൊല്ലുവാനേറുന്ന താമസം
കാലത്തിലെല്ലാം
നിറയ്ക്കുന്നു മാലിന്യം .
എത്താത്ത വിധികളും
തീരാത്ത വ്യഥകളും
അറിയാത്ത വീഥിയിൽ
അലയും മനുജരും .
കാർമുകിൽ പെയ്യുമോ
പാലിൽനിലാവൊളിപോലെ
പെയ്യുകിൽ സുന്ദരം
നാളകൾ സുന്ദരം .
