ഞാൻ , എൻ്റെ
കവിത : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ
കാലങ്ങളെന്നെ
തരം തിരിച്ചു .
കായലുകൊണ്ടു
വളഞ്ഞുവെച്ചു .
നാൽപ്പതിലെത്തി
തിരിഞ്ഞുനോക്കി .
ജീവിച്ചിരുന്നു
ഞാൻ കാലുകെട്ടി .
എന്നോടെനിക്കുള്ള
പ്രണയമെന്നെ
കെട്ടിവരിഞ്ഞിന്നു
മുത്തമിട്ടു .
കെട്ടുപൊട്ടിച്ചു
പറന്നുപോകാൻ
ഉള്ളുപിടഞ്ഞിന്നു
വീർപ്പുമുട്ടി .
വിധിയെന്നെവടുകൻ
വളഞ്ഞുനോക്കി .
വടുകനെ നോക്കാതെ
ഞാൻ നടന്നു .
ഉള്ളു കവിഞ്ഞു
പ്രണയമാണ് .
കായൽ കടന്നിന്ന്
പോയിടേണം .
അറിയില്ല
നീന്തലെനിക്കെങ്കിലും
ആഴത്തിലേക്കു
ഞാനെടുത്തുചാടി .
ഞാൻ മതി
എൻ്റെ പ്രണയം മതി
ഒരുനൊടിയാകിലും
അത് സുന്ദരം .
No comments:
Post a Comment