ഏകം
പുലരുവാനുണ്ടേറെ
നേരമിനിയും
കടുകിണ പോലുമെൻ
ഇമകളടഞ്ഞില്ല ഇനിയും ..
മൂകമാം ഇരുളിൻ
തേങ്ങുന്നു നെഞ്ചകം
നിറമോ അതു മങ്ങി
മറഞ്ഞെങ്ങോ പോയി ...
ആ ശിരസ്സിൻ ഭാരമെൻ
കൈകളിൽ താഴ്ന്നപോൽ
ആ കരതലങ്ങൾ വീണ്ടും
എന്നെ വരിഞ്ഞപോൽ
തുറക്കാതിരിക്കട്ടെ
ഇമകൾ ....
തുറക്കട്ടെ അവൾക്കൊപ്പം
ഉണർന്നു വരാൻ
നിറമുള്ള നേരങ്ങൾ
ഇനിയും വരാൻ ..
അതിലൊക്കെ ഇനിയെന്നും
ചിരിപകരാൻ
സജീവ്കുമാർ
