എൻ്റെ പക:കവിത

 എൻ്റെ പക 

(കവിത : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ )

 

കൈബലമല്ലയെൻ 

കടലാസ് പകചൊല്ലും .

ഒരു വരി നൂറാണ് 

ആ നൂറിൽ ഞാനുണ്ട് .

തിളകോരി വെച്ചപോൽ 

പൊഴിയുന്ന വാക്കുണ്ട് .

അതിലോരോ വാക്കിലും 

പകയുണ്ട് ,പൊരുളുണ്ട് .

വരുണുണ്ട് മാരിപോൽ 

മറക്കണ്ട പങ്കാളി .

യക്ഷിയും ഞാനും : കവിത

 യക്ഷിയും ഞാനും 

(കവിത : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ )

ഒരിക്കൽ ,ഒരുനാൾ 

ഒരു പാതിരാവിൽ .

ഓമനയാളെത്തി 

ഓരോല തന്നു .

പ്രണയമൂറി 

പടരുന്ന പോൽ  

പകിടകളിപോലൊരു 

മധുരലേഖനം 

നിണ മിറ്റ്‌ വീഴുന്ന 

ലിപികളിൽ 

കണ്ടെൻ്റെ ഗളമതിൽ 

ആഴുന്ന ദ്രമ്ഷ്ഠകളും 

നേരം വെളുക്കുവാൻ 

കാക്കാതെയന്നുഞാൻ 

പാഞ്ഞും പറന്നും  

നഗരമെത്തി .

നിലകളിലൊന്നിൽ 

നീളുന്ന ജീവിതം

ഇടതടമില്ലെയെൻ 

നിണമിറ്റുപോയ്‌ .

നടന്നുമിഴഞ്ഞും

വീടെത്തിയെന്നുടെ 

ജനവാതിൽ തള്ളി 

തുറന്നിട്ടു ഞാൻ .

പട്ടിട്ട് ചാന്തിട്ട് 

കരിവളയിട്ടവൾ 

കാറ്റായ് വരുന്നതും 

നോക്കിനിന്നു .

എൻ്റെ ഭയമെന്ന 

ചിന്തയും ഞാൻ മറന്നു.

എൻ്റെ ഹൃദയം തുറന്ന് 

ഞാൻ കാത്തിരുന്നു .

പ്രജയുടെ സ്വതന്ത്രത : കവിത

 

പ്രജയുടെ സ്വതന്ത്രത

കവിത : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ 

 

ഉണ്ടെന്നുചൊല്ലി 

ഞാൻ കേട്ടിരുന്നു .

നെഞ്ചിലൊരായിരം 

പൂവിടർന്നു .

വെള്ള നിറമുള്ള 

പൂക്കളെ ഞാൻ  

തോളോട് ചേർത്തു 

പറന്നു പൊങ്ങാൻ .

ഞാനുമെൻകൂട്ടരും 

ഓടിയോടി 

ചെന്നൊരു മാമല    

ഉച്ചത്തിലായ് 

താഴേക്ക്  പാറി

പറന്നുപൊങ്ങാൻ 

താഴേക്ക് ചാടി 

ചിറകടിച്ചു .

ഏറെ പറന്നില്ല

ചിറക് ചോർന്നു .

പാറിപ്പറന്നവർ 

ചിതറിവീണു 

വാടിക്കരിഞ്ഞൊരെൻ 

ചിറകുമെൻ്റെ 

വാടയും ചേർത്ത് 

പറന്നകന്നു .

 വായുവിൽ കാലു 

ചവിട്ടിഞാനും 

വീഴാതെ ചുറ്റും 

പതറി നോക്കി 

ഉണ്ടത് കോടികൾ 

ഉണ്ടുകൂടെ 

ഗന്ധം മറഞ്ഞൊരാ 

മൂഢ ജനം .

കുട്ടികവിതകൾ

  കുട്ടികവിതകൾ 

1. വോട്ടുകൾ 

കവിത : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ 

അവനാണ് നല്ലവൻ 

ഇവനാണ് നല്ലവൻ 

വിരലിലെ പൊട്ടിൽ 

കറുത്ത ലോകം  

2.ആഴം 

കവിത : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ 

ഒരുകുടംവെള്ളത്തിനാഴം പറഞ്ഞവർ , 

കടലിന്റെ  ആഴം മറന്നു പോയി.

അളവില്ലയെന്നവർ ഊറിച്ചിരിച്ചിട്ട് 

കൈയ്യിട്ട്‌ കാലിട്ട് താഴ്ന്നുപോയി 

3.ആ നിമിഷം 

കവിത : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ 

ആ നിമിഷം ഞാൻ 

അറിഞ്ഞൂ   പ്രീയേ

നിൻ്റെയേറുന്ന നോവിലെൻ   

ജന്മത്തിൻ ആകുലത .

 

പ്രണയമാനസം : കവിത

 

പ്രണയമാനസം 

കവിത : സജീവ്കുമാർ ശശിധരൻ 

നിറയാതിരിക്കുന്ന 

ഹൃദയത്തിലാത്തുള്ളി 

നിണമായിരുന്നു നീ 

കൂട്ടുകാരി . 

കരിനീല മിഴിയാൽ 

കവർന്നുനീയെന്നെ നിൻ 

കരളിൻ്റെയുള്ളിൽ 

അടച്ചു പെണ്ണേ . 

താഴിട്ടുപൂട്ടിയാ   

വാതിലിൻ  ചാവിനീ 

വാകമരത്തിൽ  

എറിഞ്ഞുടച്ചു . 

തീ പൂക്കളുതിരുന്ന 

വാകമരച്ചോട്ടിൽ

ആയിരം ചാവി 

അതിലൊന്നു  ഞാനോ 

പ്രണയത്തിലെന്ത് 

ഞാൻ പറയേണ്ടു 

പരിഭവമില്ല

നീയെൻ പ്രണയമാണ് . 

ഒരു വിളി : കവിത

 ഒരു വിളി : 

കവിത : സജീവ് കുമാർ ശശിധരൻ 

കവിതയായ് മൂളി നിന്നെ 

കൂടെ ഞാൻ കൊണ്ട് പോകാം .

കരിവള വാങ്ങിത്തരാം , പെണ്ണേ 

കടലും കടന്നു പോകാം .

പ്രണയമറിയാത്തവർ 

പ്രാകൃതചേഷ്ടയോടെ 

പലതും പറഞ്ഞിടുമ്പോൾ, പെണ്ണേ 

പതറണ്ട ഞാനുണ്ടടോ .

നീണ്ടു നിവർന്ന് ലോകം 

നിൻ്റെ  മുൾമുനപോലുള്ള ദേശം 

താമസ്സമെന്തു പെണ്ണേ 

നമ്രത വേണ്ട പോരൂ .