അറിയാതെ
കരയാൻ മറന്നു
ഞാൻ നിന്നു
നിൻ പുഞ്ചിരി
കരളിൽ നിറയുന്ന
നേരങ്ങളിൽ
അലിയാൻ വെമ്പി
ഞാൻ നിന്നു
നിൻ കണ്ണിലെൻ
പ്രണയമാം
പവനനുദിക്കുവാനായ്
അറിഞ്ഞില്ല
പറഞ്ഞില്ല
കരളിന്‍റെ വേദന
അറിയാതെ
നീയും മടങ്ങി
ഒരു മൊട്ടു വിരിയാതെ
ഇലകൾ പൊഴിഞ്ഞൊരെൻ
പ്രണയമാം മുല്ലയും
വീണടിഞ്ഞു
ആരാരും അറിയാതെ
വേരുകൾ വിതുമ്പുന്നു
വിങ്ങുന്നു; വിജനമായി
ഹൃദയ ഭൂവും
ചുടുകാറ്റ് വീശുന്നു
വരളുന്നൊരെൻ ഹൃദയം
സ്മൃതികളിൽ വാസന്തം
ഓർത്തിരിപ്പു
അറിയാതെ പറയാതെ
ഇടറുന്ന വേരുകൾ
ആ വർഷകാലവും
കാത്തിരിപ്പൂ
സജീവ്കുമാർ
No comments:
Post a Comment