അറിയാതെ : മലയാളം കവിത

അറിയാതെ

കരയാൻ മറന്നു

ഞാൻ നിന്നു 

നിൻ പുഞ്ചിരി

കരളിൽ നിറയുന്ന

നേരങ്ങളിൽ

അലിയാൻ വെമ്പി

ഞാൻ നിന്നു

നിൻ കണ്ണിലെൻ

പ്രണയമാം

പവനനുദിക്കുവാനായ്

അറിഞ്ഞില്ല

പറഞ്ഞില്ല

കരളിന്‍റെ വേദന

അറിയാതെ

നീയും മടങ്ങി

ഒരു മൊട്ടു വിരിയാതെ

ഇലകൾ പൊഴിഞ്ഞൊരെൻ

പ്രണയമാം മുല്ലയും

വീണടിഞ്ഞു

ആരാരും അറിയാതെ

വേരുകൾ വിതുമ്പുന്നു

വിങ്ങുന്നു; വിജനമായി

ഹൃദയ ഭൂവും

ചുടുകാറ്റ് വീശുന്നു

വരളുന്നൊരെൻ ഹൃദയം

സ്മൃതികളിൽ വാസന്തം 

ഓർത്തിരിപ്പു

അറിയാതെ പറയാതെ

ഇടറുന്ന വേരുകൾ

ആ വർഷകാലവും

കാത്തിരിപ്പൂ 

സജീവ്കുമാർ

 

എന്‍റെ കാമുകി : കവിത

എന്‍റെ കാമുകി

നിന്‍റെ നീല
 മിഴികളിൽ ;
നിന്‍റെ തേൻ
മൊഴികളിൽ ;
നിന്‍റെ കാർകൂന്തലിൽ
വീണലിഞ്ഞിവൻ.

നീലാമ്പൽ
പൂവിതൾ ;
തോൽക്കും
നിൻ കവിളിതൾ ;
പേടമാൻ കുഞ്ഞുപോൽ
കുറുകിനിന്നവൾ .

അരയന്നമൊഴുകുന്ന
പുഴപോൽ ചരിച്ചവൾ;
വെള്ളിളം പ്രാവുപോൽ
വെണ്മയുള്ളിലുള്ളവൾ

കാർമേഘകെട്ടഴിഞ്ഞു 
താലോലം കാറ്റിലാടി
മാരുതനിലോ  പടർന്നു
കാട്ടുചെമ്പകം

സിന്ദൂരരേഖ തൊട്ട്
നിന്നേയെൻ
 സ്വന്തമാക്കാൻ
വെമ്പുന്നുഞാൻ 

 ഹൃദയം
നീയാണു  ശാരികേ ....

സജീവ്കുമാർ

ഞാനുമെൻ പ്രണയവും - കവിത

ഞാനുമെൻ പ്രണയവും

 

 

ആരും കാണാതെ
ഞാൻ
കണ്ണീർ വാർക്കുമ്പോൾ
എൻ
നെഞ്ചിന്നുള്ളിൽ
എന്നും നീയേ

 

 

നീ അറിയാതെതിന്നെൻ
നെഞ്ചിൽ
ഒരു കുഞ്ഞിള മൊട്ടുവിരിഞ്ഞു
അതു നിന്നെ നോക്കി വിടർന്നു
അറിയില്ലേ

 

 

കനവിൽ വരുന്ന നേരം
നിൻ ഉടലിൽ പാതി
മറച്ചു
കതകിൻ പാളിയിൽ എന്തേ
മറയുന്നു .

 

 

തിര പോൽ
വിരുന്നുകാരൻ ഞാൻ
ഇനിയും മടങ്ങി എത്തും
നിൻ പ്രണയം തുളുമ്പുവോളം
എൻ കവിതേ

 

 

സജീവ്കുമാർ